De/ğişim

Hayatın da hiç atlı karıncaya binmemiş cocuklar vardır. Onun o büyüsüne asla kapılmamıs olanlar... Her renkli görüdükleri yerleri lunapark sanan çocuklar...

İşte o çocuklar, hayatın nasıl döndüğünü bilemezler. Ağızlarında hep süt kokusu vardır. Süt kokusu iyidir ama hayat bunu kabul etmez. Dünya sandıgımız gibi dönmez. Bazen şarkılar sandıgımız gibi çalmaz kulağımızda. İçimizde ki ritim hep değişir. Çünkü hayatın emrilerinden biri, değişimdir. İnsanlar sandıgımız gibi çıkmaz, değişir. Değişim iyidir. İstanbul sokakları gibi hergün akar gider o kalabalıkta.. Değişim bazen parmak uçlarında başlar. Bir dokunustur belkide. Niyet önemlidir değişimde. Beklentiler farklıdır ki onlarda değişir. Çığ gibi büyür, sen altında ezilirsin. Kafesler vardır bilirsin içindesindir, boyunu posunu bilirsin illa ki o kafesten kaçmak istersin. Her kusun eti yenir ama midene bağlıdır. Pencerenin önünde çiçek yetişrirsin ama gün gelir oda büyür. Çocuklarda büyür, çiçeklerde. Kuşlar kafeslerinden kaçar birgün. Renkli sandıgın lunaparklar seni içine çekiverir. Hayat böyle bişeydir. Değişimin ya kurbanı olursun yada kendisi. Değişirken büyümek iyidir. Sek rakı gibi acımsı bi tadı olsada adam gibi büyümek gerekir.

Geçmiş olsun derler...

Yıldızlarda yanar bazı geceler ama biz görmeyiz. Görmediğimiz okadar cok sey vardır ki. Unuttugumuz ne cok günler var.. Hani bir şiir bilirsin de adını bir türlü hatırlamassın, sadece bir hisstir. O şiirin sana hissettirdikleridir seni yoran. Beni yoran aklımın nakliyesi. Çok edepsiz, beni çok yoruyor şimdilerde. Yaptıgımdan pişmanlık duyduruyor. Keşkelerim hiç yoktu, artık var. Saklamaktan sıkılıyorum. Bu sabırsızlık sillesi değil. Bu cok baska bişey. Anlatamam, basınıza düşmesi gerek ağır bir saksının..

Canınızın yanmaması içinde ağır bir yogun bakım dönemi geçirmeniz gerek. Ağrı kesiciler, serumlar, takviyeler... Sonra ziyaretci kabul görüyosanız iyisinizdir. "İyi ol" derler uzaktan bakarlar. Dokunmak isterler izin yoktur artık başka bir kazaya. Sebebiyet olmussunuzdur zaten bir çok cinayete. Yağmur yağarken üstelik ağlatmıssınızdır birilerini. İllaki... Bedelini ödersniz her yaptıgınızın. Hesap tutmayı unuttugunuz an. Geçmiş olsun derler...

Artık heycanımızıda unutur olduk. Yeni bir aşk'a nasıl başlanır, cümleye nasıl girilir yeni hayata nasıl dokunulur. Unutur olduk. Geçmişin paslı sayfaları izin vermiyor değil. Yeni bir yola nasıl girilir unutur olduk. Çok istemeleri uyurken sessizce izlemeleri unutur olduk. Yalnızlıklar konusur oldu bizim yerimize. Halbuki onlar zaten hep varlar...

Biz delikanlılığa bok sürdürmeyi alışkanlık etmişiz bünyede. Açık vermekten. Kapalı kalan her yerlerimizi kitlemişiz üstüne defalarca.. Susmak zor gelmiyorda, aşık olmak da değil bu. Ne yani birini sevdiğimizi söyliyemicekmiyiz artık. Geçmiş bu kadar da güçlü olmamalı. Yıkıntılar enkazlar bu kadar iz bırakmamalı. Zaman değil bize çare, zaman bir tanrı gibi hükmetmemeli hayatlarımıza. Gecikiyoruz hayata. Acıkıyoruz aşka, sıcaklığa. Eski isimler sözlüğümü ince ince işledim zaten aklıma. Hala bir organım sağlam, kalbim..

Kalbim hiç yarı yolda bırakmadı beni. Aklımı hiç sorma...