30 Aralık 2010 Perşembe

Yara

yara! üstü hep açık sürekli kanayan yarası olurmus herkesin bilmezdim. izlerdim uzakdan kanayan yaraları.Nerden bilebilersiniz ki böyle derinden kanamayınca. Açık yaralar suçlu sevdalar. Yarım kalmıs akşamlar sabahlar sevdalar sözler. Cümle bitmez noktayı koymayınca, hep virgül atarsın her hata yapışında. Hayat her hatayı kabul etmez. Çekersin cezasını kanaya kanaya.. Halbuki biliyosundur nasıl kanar için nasıl kanar gözlerin ama illa yaşıyacaksın kardeşim başka yolu yok. Unutursun herşeyi de o açık yara asla dinmez. Ne bir başarı ne bir dost ne bir düşman bu kadar olamaz... Hayatın sınırında dolaşmak gerekir kimi zaman çığlak ayakla basmak gerekir canım doğanın soğuk topraklarına. Şimdi durup gidişini izleme zamanı açık yara, seni kana kana sevmek gerekir. Giden mi srügündür kalan mı diye sorar durursun içinden kendine kendi kendine sorar durursun öylece. Elini kolunu bağlar hayat tek çırpıda. Yaşamak zorunlu olduğun tek derdinse, yaşarız hayat seni seve seve Kanıya Kanıya...